نشست تعیین تکلیف خانه موزه «شهید تندگویان» برگزار شد

به گزارش روابط عمومی مدیریت موزه‌ها و مرکز اسناد صنعت نفت، نشست تعیین تکلیف خانه موزه «شهید تندگویان» امروز  (یکشنبه، چهارم تیرماه) در محل مدیریت مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت برگزار شد.

در این نشست حسین شاملی، مدیر مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت، بهروز قمری‌نژاد، معاون امور پشتیبانی مدیریت توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران، فاطمه تندگویان، خواهر شهید تندگویان، وحیدرضا انارکی، مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری و برخی از مدیران مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت، شرکت ملی نفت ایران و شهرداری تهران حضور داشتند.

محمدجواد تندگویان در ۲۲ خردادماه ۱۳۲۹ در محله خانی‌آباد، تهران متولد شد، او دانش‌آموخته رشته مهندسی نفت دانشکده نفت آبادان بود و پس از پشت‌سر گذاشتن فراز و فرودها در زندگی‌اش، در تیر ۱۳۵۹ از سوی علی‌اکبر معین‌فر به مدیریت مناطق نفت‌خیز منصوب شد و تا مهر ۱۳۵۹ سکان هدایت بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت و گاز کشور را در دست داشت.

محمدجواد تندگویان در دوران نخست‌وزیری محمدعلی رجایی، نخست‌وزیر و ریاست جمهوری، ابوالحسن بنی‌صدر به‌عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی شد و از مجموع ۱۷۶ رأی اخذ شده، با ۱۵۵ رأی موافق، ۱۸ رأی ممتنع و ۳ رأی مخالف، از مجلس وقت رأی اعتماد دریافت کرد و رسماً به‌عنوان وزیر نفت برگزیده شد.

چند روز پیش از شروع فعالیت وی به‌عنوان وزیر نفت (3 مهرماه 1359 تا 9 آبان‌ماه 1359)، جنگ ایران و عراق آغاز شد و نخستین اقدام تندگویان در جایگاه وزیر نفت، سازماندهی کارکنان وزارت نفت و شرکت‌های تابعه، برای حفاظت از تأسیسات نفتی مستقر در استان خوزستان بود. محمدجواد تندگویان در نهم آبان‌ماه ۱۳۵۹ درحالی‌که حدوداً یک ماه از دوره وزارتش می‌گذشت، برای بازدید از پالایشگاه آبادان، عازم جنوب بود، که در جاده ماهشهر به آبادان به همراه معاون و دیگر همراهانش به اسارت نیروهای ارتش عراق درآمد.

برخی اسیران نقل می‌کنند که  وی تا مدت‌ها پس از شکست حصر آبادان (مهر ۱۳۶۰) و آزادسازی خرمشهر (خرداد ۱۳۶۱) نیز زنده بود؛ از چگونگی وضعیت اسارت و نحوه شهادت او در اردوگاه‌های اسرا، اطلاعات دقیقی در دست نیست. در کتاب خاطرات سال 1369 آیت‌الله هاشمی رفسنجانی آمده است: آقای بشارتی تلفنی گفت عراقی‌ها توسط صلیب سرخ اطلاع داده‌اند که آقای تندگویان در سال ۱۳۶۸ فوت شده است.

پیکر مطهر این شهید بعد از شناسایی ۲۵ آذرماه سال ۱۳۷0 در عتبات عالیات نجف، کربلا و کاظمین با احترام طواف و سپس ۲۹ آذرماه در مرز منظریه ـ خسروی به وسیله صلیب سرخ و هیئت بعثی تحویل هیئت ایرانی شد و در بهشت زهرا، قطعه ۷۲ تن به خاک سپرده شد.