احیای تلمبه‌خانه دارخوين بررسی شد

به گزارش مدیریت مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت، حسین شاملی، مدیر این مرکز امروز  (جمعه، هفتم مهرماه) در دومین روز از سفر به اهواز از تلمبه‌خانه دارخوين بازدید کرد.

وی در جریان این بازدید حدود دو ساعته با طرح پرسش‌هایی درباره بخش‌های مختلف این تلمبه‌خانه و شنیدن مهمترین موانع و چالش آن، چند راهکار را برای تسریع و احیای این تلمبه‌خانه تاریخی ارائه داد.

مدیر مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت همچنین از محیط پیرامونی این تلمبه‌خانه بازدید و در جریان مشکلات برخی از اهالی این منطقه قرار گرفت.

براساس برنامه شرکت نفت انگلیس و ایران، نفت‌خام حاصل از چاه‌های مسجد سلیمان باید درون لوله‌ای هدایت شده و به مقصدی معلوم راهی دریا می‌شد، اما سر راه خود چراغ چند روستای از یاد رفته را نیز روشن کرد. یکی از آن روستاها، دارخوین نام داشت.

بررسی تاریخ درج شده روی پمپ‌ها و تجهیزات نصب شده در دارخوین نشان می‌دهد که تکمیل تلمبه‌خانه و عملیاتی کردن آن متناسب با افزایش ظرفیت پالایشگاه‌ها به تدریج در محدوده زمانی 1915 تا 1930 انجام شده است؛ یک نقش برجسته سیمانی بر پیشانی یکی از تلمبه‌خانه‌ها سال 1930 را نشان می‌دهد که اگر این عدد تاریخ تکمیل ساختمان تلمبه‌خانه باشد، اجرای طرح‌های توسعه دارخوین افزون بر 10 سال به طول انجامیده است.

دارخوین همچنین در زمان حصر آبادان، به خط مقدم جبهه بدل گشته بود و بعد از شکست حصر آبادان نیز مقر تدارکات عملیات بود. تلمبه‌خانه دارخوین در دوران جنگ به عنوان قرارگاه و پادگان مورد استفاده قرار گرفت. آثار توپ و ترکش از یک سو و برخی دیوار نوشته‌ها و یادگارهای به جا مانده دوران دفاع مقدس در جای جای ساختمان‌های کهن سال تلمبه‌خانه، لحظه‌های دلتنگی و دلهره‌آور جنگ را به انسان منتقل می‌کنند.