چراغ زنبوری به يادگار مانده از دهه 80میلادی
چراغ توری (زنبوری) كه از طریق سوزاندن بخار سوختهای مختلف ایجاد نور و حرارت میکنند، به دلیل داشتن مزیت قابلیت انتقال امروزه هم محبوبیت خود را حفظ کردهاند و با فناوریهای روز سازگار شدهاند.
نامگذاری این نوع چراغ ها به دلیل توری موجود در محفظهی شیشهای آنهاست و ریشه ی واژه ی انگلیسی آن برگرفته از زبان لاتینMantellum است که یکی از معانی آن «شنل» است و همان پوشش اطراف شعله است که با حرارت دیدن درخشان و نورانی میشود و نور سفید یکنواخت ایجاد میکند.
پارچه ی توری با یک قاب فلزی نگه داشته می شودکه به آن یک شکل گنبدی میدهد. بسته به نوع چراغ سوخت بهکار برده شده در آن نیز متفاوت است که ممکن است مایع یا گاز باشد.
این نوع چراغ ها به دلیل داشتن مزیت قابلیت انتقال امروزه هم محبوبیت خود را حفظ کردهاند و با فناوریهای روز سازگار شدهاند. این چراغها از طریق سوزاندن بخار سوختهای مختلف ایجاد نور و حرارت میکنند.
اجزای اصلی و مشترک تشکیل دهنده ی این نوع چراغ ها شامل مخزن سوخت اصلی، حباب شیشهای، هواکش و کلاهک، توری، شعلهگیر، کلید احتراق، پمپ و شیرتنظیم است که هر کدام از این بخشها خود دارای جزئیات بیشتری است.
طراحی های متنوعی از این اجزا در زمان های مختلف برای مدل های متفاوت آن از سوي شرکتهای سازنده وجود دارد.
يك نمونه از چراغ توری (زنبوری) در موزه ی بنزین خانهی آبادان ساخت کشور آلمان، کارخانه ی هاساگ، مدل 55 و نفتسوز براي نمايش عموم قرار دارد، این کارخانه سال 1863 در لیپزیگ از سوي هیوگو اشنایدر تأسیس شد و کار ساخت محصولات دستساز از جمله چراغها را برعهده داشته است.