اختصاص بیست هزار دلار از سوی شركت ملی نفت ایران برای فعالیت‌های تحقیقاتی در دانشگاه پرینستون

یکی از مسئولیت‌های شرکت ملی نفت ایران از ابتدای تاسیس آن، مسئولیت‌های اجتماعی بوده است. توجه به مسائل فرهنگی، تاریخی و هویتی نیز جزء دغدغه‌های این مجموعه بوده و بخشی از درآمدهای شرکت به این مقولات اختصاص می‌یافت. در نامه‌ای به تاریخ مرداد 1347، رابرت گوهین رئیس دانشگاه پرینستون در نامه‌ای خطاب به دکتر منوچهر اقبال، ضمن اظهار تشکر و امتنان از موافقت دکتر اقبال با پرداخت سالی 20 هزار دلار به مدت 5 سال به آن دانشگاه جهت مصرف در بخش ایرانشناسی دانشگاه مزبور، گزارشی از سفر خود در ایران ارائه می‌دهد و خبر از برگزاری بیستمین کنفرانس شرق نزدیک در اکتبر همان سال می‌دهد.

22 مرداد 1347

دکتر اقبال عزیز

دلم می‌خواست قبل از عزیمت از ایران کتبا از جنابعالی تشکر می‌کردم ولی دو روز نهایی مدت اقامتم در کشور شما صرف مسافرت به نوشهر برای ملاقات نخست‌وزیر و اعلیحضرت همایونی شد و از آنجا با عجله به اصفهان رفتم. از آن موقع دارم همچنان مسافرت می‌کنم و فقط در چند روز اخیر موفق شده‌ام در یک جا مستقر شده در کنگره دانشگاه‌های کشورهای مشترک‌المنافع ملبورن شرکت کنم.

قبل از حرکت به سوی پرینستون می‌خواهم از جنابعالی که موافقت نمودید برای فعالیت‌های تحقیقاتی و آموزشی مطالعات مربوط به ایران مبلغ درخواستی 20000 دلار در سال برای مدت پنج سال در اختیار ما بگذارند، صمیمانه تشکر نمایم. امیدوارم جنابعالی موافقت خود را تایید خواهید نمود.

همچنین از جنابعالی خیلی سپاسگزارم که موافقت نمودید آقای باقر مستوفی را برای شرکت در بیستمین کنفرانس شرق نزدیک که در اکتبر تشکیل خواهد شد و موضوع آن خلیج فارس خواهد بود، گسیل خواهید داشت. من اطمینان دارم حضور او در کنفرانس مزبور بسیار ذیقیمت خواهد بود. چنانچه تصمیم فوری برای اعزام او گرفته شود به این امر کمک بسیار خواهد کرد که مقدمات لازم فراهم آورده شود. جزئیات برنامه کنفرانس در آتیه نزدیک برای وی ارسال خواهد شد.

از علاقه‌ای که اعلیحضرت همایونی و نخست‌وزیر نسبت به توسعه مطالعات ما درباره فرهنگ و تمدن ایران در پرینستون نشان دادند خوشوقت شدم و برای بنده مایه کمال مسرت بود به آنها اطلاع دهم که جنابعالی به طرز قابل توجه به ما کمک خواهید کرد. در طی آخرین روز اقامتم در تهران بیش از پیش تشجیع شدم وقتی که دکتر حسین نصر که از استادان دانشگاه تهران می‌باشد و به اینجانب اطلاع داد در نظر دارند رابطه منظم بین ایران‌شناسان دانشگاه تهران و ایران‌شناسان پرینستون برقرار نمایند. به این ترتیب اینجانب تصور می‌کنم ما یک قدم اساسی برای آشناسازی آمریکاییان با اوضاع ایران و فرهنگ و تمدن آن برداشته‌ایم. کمکی که جنابعالی قول داده‌اید می‌کنید به اینجانب به عنوان مدرس دانشگاه که پرینستون اطمینان خواهد داد کوشش‌های بیشتری که در این زمینه به عمل خواهد آمد در تحصیل موفقیت اثر گرانبهایی خواهد داشت.

مجددا از پشتیبانی قرص و محکم جنابعالی تشکر می‌کنم و از نو برای اینکه توفیق دیدارتان نصیب بنده شد اظهار خوشوقتی می‌نمایم.

از اینکه این نامه را با خط بد برای شما ارسال می‌دارم معذرت می‌خواهم ولی اگر درصدد تایپ آن بر می‌آمدم بیم آن می‌رفت تاخیر بیشتری در ارسال نامه رخ دهد. امیدوارم کسی در اداره شما بتواند خط مرا بخواند.

با تقدیم احترام

رئیس دانشگاه پرینستون

رابرت گوهین