وظیفه ملی

حمیدرضا زاهدی

تاریخ مانند پلی است که هر روز تعدادی از روی آن می گذرند تا به مقصد برسند. این پل ها را در گذشته ساخته اند و ما امروز برای رسیدن به آینده از روی آنها عبور می کنیم. چه جوامعی که به دلیل از دست دادن ارتباط شان با گذشته بدون داشتن پل از گذشته به سراشیب سقوط افتاده اند. تاریخ عبرتی است که چه کارهایی را نباید تکرار کرد و کدام کارها را باید تقویت کرد: فاعتبروا یا اولی الابصار... تمدن از گذاشتن تجربه ها کنار هم شکل می گیرد. تجربه ای کنار تجربه دیگر و دوره کردن همواره خوبی ها و تجربه ها به ما امکان می دهد راه را درست برویم. هر برگ سند و یا مدارکی از گذشته به ما کمک می کند درباره گذشته درست قضاوت کنیم تا بتوانیم درباره آینده درست تصمیم بگیریم. آنها که به گذشته و تاریخ اهمیت نمی دهند محکومان ابدی زیستن در تاریکی هستند زیرا تجربه ها راه ما را روشن می کنند و نباید به تبعیدی خودخواسته در پرهیز از زیستن در امروز تن دهیم. خود را در خود حبس کنیم و دوباره چرخ را ابداع کنیم، زیرا می خواسته ایم ارتباطی با گذشته نداشته باشیم یا از افتادن به دام گذشته بیمناک بوده ایم چون هراسیده ایم که در دام ارتجاع گرفتار شویم و پس برویم. در آتش سوزی میدان حسن آباد تهران که چندی پیش رخ داد، اسناد منحصر به فردی در آتش سوخت. اسنادی که در پیوند با هم می توانست تصویر روشن تری از گذشته در اختیار ما بگذارد و متاسفانه کسی به خودش زحمت نداده بود این اسناد را تحویل مرجع نگهداری و حفظ آنها بدهد. در نتیجه خسارتی سنگین به بحث تاریخ معاصر وارد شد. چه اسناد و مدارکی که در صندوقچه ها و زیرزمینهای خانه هایی از جنس گذشته به یادگار مانده اند و بسیاری از آنها رازهای ناگشوده ای را درباره تاریخ آشکار می کنند. متاسفانه قدر آنها را نمی دانیم و آنها هر روز پودر می شوند و از بین می روند. ناگزیریم برای آیندگان هم که شده این اسناد را به دست آورده و حفظ کنیم و پیوستگی میان آنها را کشف کنیم تا تاریخ را درست روایت کنیم. چاه نفتی که سرمایه آیندگان هم هست مانند تاریخ است. آیندگان باید تاریخ را مانند آن چاه نفت قدر بدانند تا به دام تکرار خودشان نیفتند. باید با در اختیار قرار دادن این اسناد به مراکز معتبر و آنها که توان حفظ و نگهداری آنها را دارند به گذشته سیر روشنی بدهیم تا به امروز برسیم و امروزمان به فردا وصل شود. این یک وظیفه ملی است.