به بهانه 28 ارديبهشت، روز جهاني موزه
دكتر اكبر نعمت الهي
روايتي است كه مي گويد تاريخ را فاتحان مي نويسند. اين گفته به ضرس قاطع جمله اي درست است، اما اين مردم اند كه با پشتوانه اسناد و مدارك به جاي مانده از بيداد ظالمان، تجاوز و غارت و... تاريخ درست را مي نويسند و به آن استناد مي شود.
تاريخ به پشتوانه اسناد و مدارك قطعي و واقعي جريانهاي تاريخي رنگ واقعيت به خود مي گيرد كه اگر غير از اين بود فاتحان و ظالمان بر بيداد خود رنگ مردي و مردانگي مي زدند و حجاب دروغ را بر سر بافته هاي خود مي كشيدند و جاي دوست و دشمن عوض مي شد، اما تاريخ از خود دفاع مي كند. يك خط نامه، يك سند چندسطري، يك وسيله و... سرانجام رمز بيداد و ستم را مي گشايد و راستها را مي نماياند.
ايران ما، سرمنشا اصلاح بسياري از پيچيدگي هاي تاريخي است. كشوري با تمدني كهن كه رازهاي ناگفته جهان را در خود نهفته دارد و نمي گذارد بيدادگران در پشت صورتكهاي ساختگي جنايات خود را پنهان كنند. نشانه ها و علامتهايي كه در پيش رويمان گسترده است ما را به تاريخي رهنمون مي شود كه در آن پايمردي و راستي حرف اول را زده است.
درها و ديوارها، پنجره هايي روبه تاريخ راستين زندگي ايرانيان گشوده اند كه در آن باور دوست داشتن انسانها نرماي روح بشري را به لرزه درآورده است و ميراثي كهن را شكل داده و به يادگار گذاشته است، ميراثي كه بشريت حيران آن است.
چگونه منشور كورش بزرگ نوشته مي شود كه نخستين سند حقوق بشر جهان محسوب مي شود، چگونه داريوش بزرگ نخستين سدهاي جهان را مي سازد و... بشريت در پيچ و تاب عزم و اراده الهي مردم ايران يادگاران بزرگي يافته است كه هر يك ميراثي ماندگار براي جهانيان است...
و از همين روست كه نام بلند ايران بر بلنداي زندگي بشر جلوه اي پرمعنا و بشكوه يافته است كه مي توان در بزنگاههاي مختلف به آن رجوع كرد و از آن درس گرفت.
روز جهاني موزه، نه پاسداشت موزه و موزه داري است، بلكه ميراثي را كه فرهنگهاي مختلف براي بشريت به يادگار گذاشته اند پاس مي دارد و مردم ايران به واسطه سهمي كه از بزرگي بشريت در تاريخ داشته است، به پاس ميراث معنوي خود در جهان شناخته مي شود، نه به واسطه سنگ و سلاح و...
روز جهاني موزه ها و ميراث فرهنگي گرامي باد...