خاطره اي از جنگ تحميلي

عكس تزييني است

 "كاتيوشاي جوانان" در نفت!                

ستون های زرهی ایران، بویژه در لشگر 92 زرهی خوزستان، در جنگ با ارتش عراق علاوه بر تانک و توپ، از وسیله رزمی دیگری به نام کاتیوشا استفاده مي كردند كه روی خودروهای غول پیکر نصب و حمل می شد.

کاتیوشا در حقیقت یک دستگاه راکت انداز سیار بود که با استقرار خودرو مزبور در یک نقطه معیّن که بر نفرات و ادوات دشمن اشراف کامل داشت، راکت های خود را به صورت مسلسل به سوی آنان پرتاب می کرد. تعداد اين راکت ها 40 فروند بود که به شکل ردیف های عمودی پنج و افقی هشت تايي، تعبیه مي شد.

شهید چمران در بازديدي از کارگاه مرکزی نفت اهواز، از كاتيوشا، تحت عنوان وسیله اي بسیار کاری و ارزشمند ياد كرده و افزوده بود كه تنها عیب اين راکت انداز اين است كه خودروی حامل آن توانائی لازم را برای مانور ندارد. بعلاوه نقل و انتقال آن در نقاط ناهموار و تپه، ماهور دشوار است.

لذا در کارگاه مرکزی نفت اهواز تصمیم گرفته شد تا یک دستگاه کوچکتر از آن، با همان کیفیت و سیستم روی خودرو لندکروز نصب شود تا بتواند در هر نقطه ای مستقر شده و دشمن را زیر آتش بگیرید.

نقشه مهندسی معکوس این پیشنهاد خیلی فوری تهیه و نسبت به ساخت انبوه آن در کارگاه مرکزی نفت اهواز اقدام شد. توضیح اینکه بعضی از قطعات که جنبه نظامی داشت، توسط واحد جنگ های نامنظم، در اختیار سازندگان در کارگاه مرکزی قرار گرفت. دستگاه جديد به جای حمل 40 راکت فقط قادر بود 9 راکت را به صورت سه دهانه راکت انداز افقی و سه دهانه راکت انداز عمودي حمل نماید.

ساخت و نصب این دستگاه که "ميني كاتيوشا" نام داشت و کارکنان کارگاه مرکزی به شوخی آن را "کاتیوشای جوانان" می ناميدند، روی چند دستگاه خودروی سبک لندکروز که دراختیار رزمندگان اسلام بود، بسیار کارساز از آب درآمد. استفاده از چنين خودروهايي استقرار در هر نفطه صعب العبوری را براحتی ممكن مي ساخت و آنها مي توانستند هدف های مورد نظر را زیر آتش قرار دهند.

در نهايت ابتكار كارگاه مركزي نفت اهواز نتايج نظامي بسيار ارزشمندی در پی داشت و مشکلات استفاده از خودروهاي بزرگ کاتیوشای را حل كرد.

"كجايند مردان بي ادعا؟!"

                                                    مهندس رضا قلی احمدی

رئيس پيشين كارگاه مركزي مناطق نفتخيز- اهواز