آرزوهای بزرگ

فرشید خدادادیان - مطبوعات قدیمی نفتی، یکی از مهم‌ترین منابع پژوهشی ما در حوزه تاریخ نفت و گاز و جنبه‌های مختلف آن از عملیاتی و تولیدی گرفته تا اجتماعی و فرهنگی و هنری هستند.

امروز (سه شنبه، 19اسفند1399) در بررسی موضوعی مرتبط با حوادث سال1347 مشغول تورق و بررسی دوره‌ی نشریه‌ی «نامه صنعت نفت» بودم که در صفحه 42 از شماره‌ی پنجم این نشریه (دوره هفتم) به تاریخ مهرماه1347و ستون معرفی فرزندان کارکنان صنعت نفت، دانش‌آموزان برتر شهرهای مختلف توجهم را جلب کردند. چهره‌هایی پاک و معصوم از دختران و پسرانی که شاگرد اول شده بودند.

انتشار اسامی و عکس فرزندان کارکنان نفت که در مقاطع تحصیلی مختلف حائز رتبه‌های برتر می‌شدند در نشریات و بولتن‌های داخلی صنعت نفت از رویکردهای تشویقی و تعاملی اداره کل انتشارات نفت برای ترغیب و تشویق بیشتر فرزندان و خانواده‌ها و صد البته روحیه‌ی افتخار و احساس خوب برای والدینی بود که در کسوت کارگران و کارمندان صنعت نفت به داشتن چنین فرزندانی مفتخر بودند و البته تشویق و ترغیب بیشتر برای آنانی که نام‌شان آن سال در ردیف اسامی نبود، برای تلاش بیشتر در سال آینده تحصیلی‌شان.

در آن ستون از آن صفحه‌ی نشریه نامه صنعت نفت، بالای ستون، سمت چپ، تصویر نوجوان مصممی منتشر شده که عینک قطوری، ابروان پرپشتش را مخفی کرده است. کت راه راهش نشان می‌دهد که جوان خوش‌لباسی است و نگاه دوخته‌شده‌اش به دوربین انگار از آرزوهایی بزرگ خبر می‌دهد.

او در سال گذشته تحصیلی، شاگرد اول کلاس سوم متوسطه بین تمامی دبیرستان‌های کرمانشاه شده و بدون شک خانواده‌اش عکس او را با افتخار به دیگران نشان داده‌اند. صاحب عکس؛ بیژن نامدار زنگنه معرفی شده است، اسمی که امروز در عرصه صنعت نفت دیگر گمنام نیست!

اگر سقف آرزوهای نوجوان آن روز، ریاست بر مجموعه محل اشتغال پدرش بوده، او به این آرزو رسیده است. ممکن است خیلی‌ها او را دوست داشته باشند و خیلی‌ها نه! ممکن است عملکرد او از نظر خیلی‌ها مطلوب و از سوی عده‌ای نامطلوب باشد. ممکن است عده‌ای مسیر و مقدمات وزیر شدن او را بپسندند و عده‌ای خیر. اصلا ممکن است او وزیر خوبی باشد، یا نباشد! اینها موضوع این یادداشت نیست! موضوع این یادداشت، آرزوهای بزرگی است که نوجوانان و جوانان حق دارند داشته باشند و حق دارند برای تحقق آنها تلاش کنند.

اسامی فرزندان رتبه‌های برتر سال تحصیلی مدارس و دانشگاه‌ها هنوز نیز با شکلی متفاوت منتشر می‌شود و در آینده این بولتن‌ها و نشریات داخلی نفت شاید منبع پژوهشی کسی باشند که از دیدن عکس یک نوجوان که حالا بزرگ شده (و کسی شده) ترغیب شود از آرزوهای بزرگ بنویسد.
آرزوهای بزرگ داشتن، چیز خوبی است.